கெட்டவர்கள் நிறைந்த உலகம் அநியாயத்திற்கு நல்லவர்களையும் இந்த உலகம் உள்ளடக்கி துன்புறுத்துகிறது , அந்த நல்ல மனிதர்களை காணும் வாய்ப்பை பெறுகின்ற போது, அதனை நமது மனம் மறக்க இயலாத ஒன்றாக பதிவு செய்து பத்திரப்படுத்தி வைத்துக்கொள்கிறது. எனது அனுபவத்தில் நான் பார்த்த அத்தகைய மனிதர்களுள் சிலரைப்பற்றி எழுதுவதென்று தீர்மானித்தேன், இவர்களை நான் வெறும் மனிதர்களாக எண்ணுவதே கிடையாது கடவுளின் படைப்பில் எத்தனையோ அபூர்வங்களில் இவர்களும் சிலர் என்றே எண்ணுகிறேன். முதலில் என் எழுத்திற்குள் வருகின்ற நபர் என் உறவினர் என்பதால் என் குழந்தைப்பருவம் முதலே அவரை கவனிக்க முடிந்தது. இவருக்கு குறிப்பிட்ட வயதில் திருமணம் முடிக்க இவரது பெற்றோர் இல்லை என்கின்ற காரணத்தால் இளமை முழுவதும் என்னுடன் கழித்தார், அவரை பிரிந்தால் எனக்கு காய்ச்சல் வந்துவிடும் அளவிற்கு எனக்கு அவர் மீது எல்லையற்ற பாசம், அப்போது எனக்கு ஐந்து
வயதிருக்கும் ஒரு முறை அவருக்கு அம்மை போட்டு உடல் முழுவதும் கொப்புளங்கள் நிறைந்திருந்தது, அவருடன் இணைந்து ஒரே படுக்கையில் உறங்க கூடாது என்று எனது அக்கம்பக்கத்து வீட்டுக்காரர்கள் என் பெற்றோரிடம் தவறாமல் சொல்லி வந்தனர், ஆனால் நானோ அவரை இறுக கட்டிபிடித்துக்கொண்டு உறங்குவதையே தொடர்ந்து செய்து வந்தேன் .
அவரிடமிருந்து வலுகட்டாயமாக என்னை பிரித்தால் எனக்கு கடும் காய்ச்சல் வந்துவிடும் என்பதால் என் பெற்றோரும் என்னை அவரிடமிருந்து பிரிக்க முயற்ச்சிக்கவில்லை, எல்லோரும் பயந்ததைப்போல எனக்கு அம்மை போடவில்லை.
எனக்கு பத்து வயதிருக்கும் அப்போது அவருக்கு நாற்பது வயது அவரது சித்தப்பாவும் சித்தியும் திருச்சியில் பெண் பார்த்து திருச்சியிலேயே அவருக்கு திருமணம் முடித்தனர், மணமக்களுக்கு பாலும் பழமும் கொடுத்த
போது மணப்பெண்ணை முதலில் அருந்த சொன்னார், பிறகு அவர் சிறிது அருந்திவிட்டு மீதம் எனக்கு கொடுத்து அருந்த வைத்தார். அதை கண்ட மணப்பெண் என்ன நினைத்திருப்பார் என்பதை இப்போது
என்னால் சிந்திக்க முடிகிறது. அவர்கள் இருவரும் சென்னையில் தனி வீட்டில் குடித்தனம் நடத்த துவங்கியபோது தினமும் தனது புது மனைவியுடன் மாலையில் என்னை வந்து பாரத்துவிட்டு செல்வார். அப்போதே என்னிடமிருந்து அவர் பிரியத்துவங்கிவிட்டார். ஆனால் எனக்கு பத்து வயது என்பதால் நிலைமையை முழுவதுமாக விளங்கிக்கொள்ள இயலவில்லை என்றாலும் அவரது பிரிவு எனக்கு காய்ச்சலை ஏற்ப்படுத்தவில்லை.
அவருக்கு முதல் பெண் குழந்தை பிறந்து இறந்துவிட, இரண்டாவது பெண் குழந்தையை அவரது மனைவி அவருக்கு பெற்று கொடுத்தார், இதற்கிடையிலே அவர் எங்கள் வீட்டிற்கு வந்து போவது முழுவதுமாக நின்றுவிட்டிருந்தது. ஆனால் எனது பெற்றோருடன் அவரது குழந்தையை நான் பாரத்துவிட்டு வருவதற்காக அவரது வீட்டிற்கு சென்றிருந்தேன்,
அவரை அதிக நாட்கள் கழித்து பார்த்ததில் எனக்கு ஏகப்பட்ட மகிழ்ச்சி, நேராக சென்று அவரது கழுத்தை கட்டி பிடித்துக்கொண்டு முத்தமழை பொழிந்தேன், அவர் தனது மகிழ்ச்சியை அப்போது வெளிகாட்டிக் கொள்ளாமல் இருந்தார் என்பதை நான் அறியவில்லை, ஆனால் அவரது மாற்றம் எனக்கு ஏமாற்றத்தை கொடுத்தது என்பது உண்மை. அதை கவனித்த என் பெற்றோருக்கு சொல்லொண்ணா மன வருத்தம் [பின்னொரு நாளில் அறிந்தேன்]. நாட்கள் மாதமாகி மாதங்கள் வருடங்களாகியது.
அவர் எப்போதும் எங்கள் வீட்டுக்கருகிலேயே வசித்து வந்தார் என்பதால் நான் அவர் வீட்டிற்கு சென்று அவர்களை பாரத்துவிட்டு வருவேன்,
அவரோ அவரது மனைவியோ மகளோ எங்களை பார்க்க வருவதே கிடையாது. ஆனால் தினமும் எங்களது வீட்டை கடந்துதான் அவர் வேலைக்குச் சென்று வரவேண்டும் என்பதால்
அவர் எங்கள் வீட்டை கடந்து செல்லும்போது
எதிர்பாராமல் பார்க்க நேர்ந்தால் 'அவசரமாக சென்று கொண்டிருக்கிறேன்' என்று சொல்லிக்கொண்டே நிற்காமல் சென்றுவிடுவார். ஞாயிற்றுகிழமை அல்லது விடுமுறை நாட்களில் எப்போதாவது அவரது வீட்டிற்கு நான் போவதுண்டு, அவரது மனைவி என்னுடன் பேசுவதே கிடையாது, அவர் மகளையும்
என்னுடன் பேச விடுவதில்லை, ஈசி சேர் [Easy Chair] ஒன்று அவரது வீட்டின்
முன்னால் போடபட்டிருக்கும் அதில்
உட்கார்ந்துகொள்வேன், முதன் முதலாக அதில் நான் உட்கார்ந்தபோது அவரது மனைவி அவருடன் சண்டை போட ஆரம்பித்துவிட்டார், அப்போது அவர் மனைவி சத்தமாக கூறிய வார்த்தைகள் என் காதுகளில் விழுந்தது, 'முதலில் அந்த சேரை(Chair) எடுத்து மடித்து பரணையில போடு', அதற்க்கு அவர் 'அவள் கொஞ்ச நேரம் அதில உட்கார்ந்து விட்டு போயிடுவா பிறகு மடிச்சு வைக்கலாம்; சத்தமா சொல்லாத அவ காதில கேட்க போகுது' என்றார் அதற்க்கு அவர் மனைவி, '
கேட்கட்டும் அது என் அம்மா வீட்டிலிருந்து நான் எடுத்து வந்தது' என்றார். அதன் பிறகு அந்த இடத்தில் அந்த இருக்கையை
நான் பார்க்கவே இல்லை.
இந்நிலையில் நான் அவர்களது வீட்டிற்கு அழையா விருந்தாளியைப்போல சென்று வருவதுண்டு. அவரை பார்ப்பதற்காக.
அவ்வாறு அவர் வீட்டிற்கு
நான் செல்லும்போதெல்லாம் அவர் அடுத்த வீட்டின் கிணற்றிலிருந்து நீரை எடுத்துவந்து அவரது வீட்டில் இருந்த பெரிய தொட்டிகளில் நிரப்பிக்கொண்டிருப்பார், அல்லது கடைக்குச் சென்று அடுப்பெரிப்பதற்க்கு [அப்போதெல்லாம் சமையல் எரிவாயு எல்லா இடங்களிலும் கிடைக்காது] விறகுகளை கடையில் வாங்கி சுமப்பதற்கு கடையில் கூலியாள் கிடப்பது அரிது என்பதால் அவரே சுமந்து கொண்டு வருவார். அல்லது மளிகை சாமான்கள் வாங்கிக்கொண்டுவர சென்றுவிடுவார். இவற்றையெல்லாம் அவர் செய்வது என்னிடம் பேசாமல் தவிர்ப்பதற்காக என்று நான் நினைத்ததே இல்லை, ஏனென்றால் அது அவரது வேலையாக இருந்ததென்பது எனக்குத் தெரியும். சில
நாட்கள் கணவன் மனைவிக்கு வாக்குவாதம் பெருத்து சண்டை நடந்துகொண்டிருக்கும், அவ்வாறு சண்டையின் போதெல்லாம் அவரது மனைவி திரும்ப திரும்ப சொல்லும் ஒரே கோரிக்கை 'என் அம்மா வீட்டில் எனக்கு போட்ட புலிநக தோடும், ஒரு மோதிரமும் வட்டி கடையிலிருந்து எடுத்து கொடு' என்பதுதான். இவை இரண்டு மட்டுமே அவருக்கு அவரது அம்மா வீட்டில் திருமணத்திற்கு கொடுத்ததாம்.
அவர் தென்னிந்திய தொடர்வண்டி அலுவலகத்தில் எழுத்தராக பணியாற்றி வந்ததால் நினைத்தபோதெல்லாம் திருச்சிக்கு பயணப்படுவார்கள், அவ்வாறு பயணப்படுகின்ற போதெல்லாம், அவருடைய மனைவியின் மூன்று சகோதரிகளுக்கு
தேவையான பொருட்கள்
, மற்றும் அங்கே அதிகம் கிடைக்காத கடல் மீன்கள் வறுவல், இறால் வறுவல், பெண்கள் அணியும் உள்ளாடைகள், உப்பிட்ட காய்ந்த மீன்கள்
இன்னும் என்னவெல்லாம் அவர்கள் கடிதத்தில் வாங்கி வரும்படி கேட்டு எழுதியிருந்தார்களோ அவையனைத்தையும் வாங்கிகொண்டு பயணம் தொடரும். இவ்வாறு வருடத்திற்கு பலமுறை நடக்கும்.
இதனால் ஏற்ப்படும் அதிகப்படியான செலவை சமாளிக்க கடன் வாங்கும் நிலை நாளுக்கு நாள் அதிகரித்துக்கொண்டே போனது, கடன் சுமையை சமாளிக்க இயலாமல் மேலும் கடன் வாங்கினார், ஆனால் எங்கள் குடும்பத்திற்கு கொடுப்பதற்காக அவரது
திருமணத்திற்கு முன்பே
வாங்கிய கடனால்தான் தங்கள் குடும்பம் கடன் சுமையால் அவதிப்படுகிறது என்று எங்களிடமும் மற்றவர்களிடமும் அவரது மனைவி கூறி வந்தார், உண்மையில் அவருக்கு விடுதியில் சாப்பிடுவதால் வயிற்று
பிரச்சினை அதிகமானதன் காரணம் என்பது எல்லோரும் அறிந்தது, அதுமட்டுமில்லாமல் நாற்பது வயதிற்கு மேலாகிய பின்னரும் திருமணத்திற்கு ஒத்துக்கொண்டதன் காரணமும் அவரது வயிற்று பிரச்சினை, விடுதி உணவு என்பதை எல்லோரும் நன்கு அறிந்திருந்தனர். அவரும் பணியிலிருந்து ஓய்வு பெற்றார், மகளின் திருமணத்திற்காக இருந்த வீட்டை விற்கவேண்டும் என்று மனைவி சொல்ல வீட்டையும் விற்று பணத்தை எடுத்துக்கொண்டு மனைவியின் விருப்பபடி திருச்சி சென்று 'செட்டில்' ஆகி விட்டனர், கையிலிருந்த பணமுழுவதையும் தனது அண்ணனிடம் கொடுத்து தனது மகளின் திருமணத்தை நடத்திவைக்க சொல்லும்படி அவரது மனைவி வற்புறுத்தவே இவர் தன்னிடமிருந்த பணம் முழுவதையும் மனைவியின் அண்ணனிடம் கொடுத்துவிட்டு காத்திருந்தார் சில மாதங்களில் ஒரு மாப்பிள்ளையை பார்த்து திருமணமும் முடிந்துவிட்டது. ஆனால் அவர் கொடுத்த பணத்திற்கு ஏற்ற செலவினங்கள் இல்லாமல் வெறும் தாலி கட்டிய திருமணமாக நடந்தேறியது. கொடுத்த பணத்திற்கு கணக்கு கேட்டபோது மனைவியின் அண்ணனிடம் கடுமையான விரோதம் ஏற்ப்பட்டது
மட்டும்தான் மிச்சம், பணம் முழுவதும் அபகரிக்கப்பட்டதை பற்றிய அவரது கவலை அதிகமாகியது ஏற்க்கனவே இருந்த கடன் தொல்லை வேறு, சென்னைக்கு வருகின்ற போதெல்லாம் எங்கள் வீட்டில் தங்குவார் அப்போது
என் அப்பாவிடம் தான் ஏமாற்றப்பட்டதை சொல்லி வருத்தமடைவார்.
அவரது மகளின் திருமணத்திற்கு முன்னர் திருமண பத்திரிகையுடன் என் வீட்டிற்கு வந்திருந்தார்
, ஆனால் எங்களிடம் அவர் முன் வைத்த கோரிக்கை சற்று வித்தியாசமாக இருந்ததை இங்கு நான் குறிப்பிட்டே ஆக வேண்டும், ஏனென்றால் திருமண அழைப்பிதழுடன் ஒருவரை அழைக்க வருபவர்கள் அழைப்பிதழை கொடுத்துவிட்டு 'மறக்காமல் குடும்பத்துடன் வந்துடுங்க' என்று சொல்வது வழக்கம் ஆனால் இவரோ 'திருமணத்திற்கு நீங்கள் திருச்சிக்கு வருவதானால் செலவு அதிகம் என்பதைவிட உங்களை வரவேற்று தங்க வைப்பதற்கு போதுமான வசதி அங்கில்லை என்பதால் நீங்கள் மணமகளுக்கு கொடுக்க நினைக்கின்ற பரிசை பணமாக என்னிடமே கொடுத்துவிட்டால் நல்லது' என்றார். அவர் விருப்பப்படியே அவரது கையிலேயே ஒரு தொகையை கொடுத்துவிட்டோம். சில மாதங்கள் கழித்து என் வீட்டிற்கு வந்த அவர், சென்னையில் இன்னும் சில கொடுக்கல் வாங்கல்கள் இருக்கிறது அத்துடன் மிகவும் முக்கியமான வேலை எனக்கு பின்னர் மாதாமாதம் எனது பென்ஷன் தொகையை பெறுவதற்கு
பெயரை பதிவு செய்யும் பணிக்காக வரவேண்டியுள்ளது என்றார். அந்த வேலையெல்லாம் ஓய்வு பெறுவதற்கு முன்பே முடிந்துவிடுமே என்றேன் நான், அது மனைவிக்குத்தானே கொடுக்கும் வழக்கம் என்றேன் சந்தேகத்துடன்.
இன்னமும் சில மாதங்கள் கழித்து ஒருநாள்
எனது வீட்டின் கதவை தட்டிய அவர் திருச்சியில் ஒருவருக்கு கொடுப்பதற்கு அவசரமாக பணம் வேண்டும், உடனே தரும்படி வற்ப்புருத்தினார், எனக்கு எரிச்சல் உண்டானது உன் மனைவி மனைவியின் சொந்த பந்தங்கள் எல்லாரும் திருச்சியில் இருக்கும் போது எங்களை எதற்கு தொந்தரவு கொடுக்கிறார் என்று கோபத்தில் திட்டினேன், ஏனென்றால் பல முறை அவருக்கு பெரும் தொகைகளை
கொடுத்து என் கணவர் உதவினார். அதற்க்கு
அவர், 'நான் என் மனைவி மகளுடன் இல்லை அவர்கள் என்னை வீட்டை விட்டு விரட்டியதோடு நில்லாமல் எனக்கு வருகின்ற மாத பென்ஷன் புத்தகத்தையும் என்னிடமிருந்து பிடுங்கி கொண்டனர்' என்றார். 'உன் அப்பா சொன்ன உபதேசங்கள் ஒன்றையுமே நான் அப்போது
பெரிசா நினைக்கல, அவர் எப்பவுமே என்கிட்டே சொல்லுவார் உனக்கு வேண்டப்பட்டவர்கள் நாலுபேர் உன்னை சுற்றி வசிக்கின்ற ஊரிலேயே நீ வாழாமல் வேறு ஊருக்கு மொத்தமாக செல்வது எந்த விதத்திலும் சிறந்ததல்ல என்பார், அதைவிட மிகப்பெரிய ரகசியம் இத்தனை வருடங்களாக உன் பெற்றோரிடம் கூறாமல் நான் மறைக்க வேண்டியிருந்த ஒன்றை இன்றைக்கு உன்னிடம் சொல்லுகிறேன், அவர்கள் ஆத்மா இந்த வார்த்தைகளை உன்னிடம் நான் சொன்ன பிறகாவது என்னை மன்னிக்குமா அல்லது சாந்தி அடையுமா தெரியவில்லை'. என்றார்.
நான் பேசாமல் அவர் முகத்தையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன் முழுவதுமாய் நரைத்து இளைத்து கருத்து போயிருந்த அவரை உற்று பார்த்தேன் அவரில்லாமல் நான் காய்ச்சலால் கிடந்த ஞாபகம் என்னை சித்திரவதை செய்தது,
என்னை கை பிடித்து தினமும் கடைக்கு கூட்டிச்சென்று எனக்கு பிடித்த தின்பண்டங்களை வாங்கி கொடுத்தது நான் ஆசையாய் அவரது கழுத்தை கட்டி பிடித்துக்கொள்ளும் போது அவரும் நானும் எல்லையில்லா மகிழ்ச்சியடைந்தது ஒவ்வொன்றாய் என் நினைவில் வந்தது, ஒரு
நிமிடம் என் கண்முன் தோன்றி மறைந்த அந்த பழைய ஞாபகங்கள்..... இப்போது எனது பெற்றோர் இல்லை, ஒருசமயம் அவர்கள் இதை கேட்டுக்கொண்டிருந்தால் அவர் சொன்னது போல அவர்கள் மனம் சாந்தியடைந்திருக்காது மாறாக
வேதனை அடைந்திருக்கும், அவர் தொடர்ந்து அந்த பல வருட ரகசியத்தை சொல்ல தொடங்கினார், 'உன் மீதும் உன் அப்பா அம்மா மீதும் எனக்கிருந்த பாசத்தை முற்றிலுமாக துண்டிக்க என் மனைவி என்னிடம் பல விதங்களில் சொல்லி பார்த்தாள், ஆனால் என்னால் அத்தனை சீக்கிரத்தில் அந்த பாசத்தை துண்டிக்க இயலாது என்று நான் சொன்ன போதெல்லாம் அவள் எனக்கு ஏதாவதொரு விதத்தில் தண்டனை கொடுத்து வந்தாள், அந்த தண்டனைகளை பற்றி உன்
பெற்றோரிடம் சொன்னால் நீயோ உன் பெற்றோரோ தாங்கிக்
கொள்வது கடினம். அவர்களை வேதனைபடுத்த நான் விரும்பவில்லை. கொஞ்சம் கொஞ்சமாக குறைத்துக்கொள்கிறேன் என்று என் மனைவியிடம் சொல்லுவேன் ஆனால் அவளோ பிடிவாதமாக
சத்தியம் செய்து தரும்படி என்னை வற்ப்புருத்துவாள் சத்தியமும் செய்து கொடுத்தேன்
அவ்வாறு எனக்கு அவள் கொடுக்கின்ற எத்தனையோ விதமான தண்டனைகளை தாங்கிக்கொண்ட எனக்கு ஒருநாள் கொடுத்த தண்டனை
வெகுவாக காயப்படுத்தி நிலைக்குலைய செய்தது, உன் அம்மாவுடன் என்னை இணைத்து பேசினாள், என் தாயைப்போல் நான் மதிக்கும் உன் தாயைப்பற்றி அவள் தரம்
கெட்ட முறையில் சித்தரித்தபோது என்னால் கோபத்தை அடக்க இயலாமல் என் மனைவியை கண் மூடித்தனமாக அடித்தேன், அவ்வாறு அவள் தரம்
கெட்ட முறையில் என்னை பேசினாலாவது
உங்கள் குடும்பத்துடன் நான் பழகாமல் நிறுத்தி விடுவேன் என்பது அவளது குறிக்கோளாய் இருந்ததால் தொடர்ந்து அவ்வாறே பேசினாள், நானும் அவள் அவ்வாறு பேசுகின்ற போதெல்லாம் கண்மூடித்தனமாக அடிப்பேன், இந்நிலையில் இவளும் எனது மூத்த அண்ணனின் மனைவியும் சேர்ந்து சதித்திட்டம் தீட்டியிருப்பதை நான் அப்போது அறியவில்லை, எப்போதும்போல என் மனைவியின் வீட்டிற்கு நாங்கள் சென்றிருந்த போது என் மனைவியின் அம்மா உடல் நலமில்லாமல் படுக்கையாக இருந்ததை சரியான தருணமாக உபயோகித்த என் மனைவி அவளது சதியை செயல் படுத்திக்கொண்டாள், அவளது அம்மாவிடம் சொல்லி அவர் கேட்பதற்கு கையடித்து சத்தியம் வாங்க சொல்லி முதல் கட்டளையாக ஓய்வு பெற்று வருகின்ற பணம், ஓய்வு ஊதியம் முதலியவற்றை மனைவியின் கையில் முழுவதுமாக கொடுத்து மனைவியின் விருப்பத்தின் பேரில் மகளுக்கு திருமணம் செய்து வைக்க வேண்டும், அடுத்ததாக
என் பெற்றோரிடமும் என்னிடமும் எக்காரணம் கொண்டும்
இனி ஒருபோதும் பேசவோ உறவு வைத்துக்கொள்ளவோ கூடாது என்பதுதான் அவர்கள் கேட்ட சத்தியத்திற்க்கான கட்டளைகள். வேறு வழியின்றி மரண படுக்கையில் இருக்கும் மாமியாருக்கு சத்தியம் செய்து கொடுத்துவிட்டார். அதனால் வேறு வழியின்றி என்னையும் எனது பெற்றோரையும் நிரந்தரமாக தன்னிடமிருந்து பிரிந்துவிட்டார். அப்படியாவது அவரது வாழ்க்கையில் நிம்மதியும் சந்தோஷமும் ஏற்பட்டதா
ஒரு வருடத்திற்கு பின்னர் விபத்தில் மரண அடிபட்டு உயிருக்கு போராடிக்கொண்டு கிடந்தவரை மருத்துவமனைக்கு எடுத்துச் செல்வதற்கு அவரது மனைவியோ மகளோ தயாராக இல்லை என்பதால் ஒருநாள் முழுவதும் உயிர் உடலை விட்டு பிரிய இயலாமல் தவித்துக்கொண்டிருந்துவிட்டு பின்னர் அவர் இறந்ததாகவும் செய்தி கேட்டேன்.
அவருக்கு அப்போது வயது 82. மனம் தாங்கொண்ணா துக்கத்தால் நிறைந்தது. தற்போது அவர் மனைவி நடுவன் அரசின்
கணிசமான ஓய்வூதியம் பெற்று நலமுடன் தனது விருப்பபடி வாழ்ந்து வருவதாக அவரது சகோதரிகள் பொறாமையுடன் புலம்புகின்றனர். அவர் ஆன்மா சாந்தியடைந்திருக்குமா, மரணத்திற்கு பின்னும் வேதனையா.
..
