ஒருவழிப்பாதை

அழுத்தம் வேண்டாமென
அறைக்கதவை
திறந்து வைத்தேன்
இருட்டு வேண்டாம்
என்று
தீபமொன்றை
ஏற்றி வைத்தேன்

உள்ளே நீ
வருவாய் என்று
நிச்சயமாய்
நான் அறியேன்
கனம் எனக்கு
தாங்காது
உத்தமம் நீ
வெளியேறு

அடுத்தவரின் அறைக்குள்ளே
அனுமதியின்றி
நுழைவதெல்லாம்
மதி கெட்ட
வேலையென்று
சொல்லாமல்
அறியாயோ

வெளியேறும் வழி
அறியேன்
என்று சொல்லி
என்னுள் நீ
காலமெல்லாம்
கனக்கின்றாய்

அவள் எங்கே போவாள்

இறுதிப்பயண
கூட்டமெல்லாம்
கலைந்து சென்றது
பல தினமாய்
அழு(த்)ததாலே
கண்கள் அயர்ந்து
உறக்கம் கொண்டேன்

அதிகாலை
அடுப்பாங்கரையில்
பாத்திர ஓசையில்லை
இரவு விளக்கு
பொழுது விடிந்தும்
அணைக்கவில்லை
அடிவயிற்றிலிருந்து
எழுந்தவொன்று
தொண்டையடைக்க
கண்களில் நீர்
அருவியானது

பெற்றவள் மீண்டும்
வருவாளா
அவள்மடி உறங்க
தருவாளா
குடிசையில் கூட
ராணி போல
என்னை பேணி
வளர்த்தவள்
இனி வருவாளா

உழைத்து
ஓடாய்போன
அவள் தேகம்
வறுமை தின்ற
அவள் அழகு
இனி நான்
காணமாட்டேனா

வேலைக்காரி
போல் எனக்கு
பணி செய்வாள்
நான்
புடவை அணிய
அவள் கண்களில்
நீர் மல்கும்
என் ரசிகையவள்
நான் பட்டம்
பெற்றேன்
அவள் பூரிப்பிற்கு
எல்லை இல்லை
கற்பனையில்
அவள் பறந்தாள்

பணிக்கு சென்றேன்
பெருமை கொண்டாள்
மாலை நான்
வீடு வர
காத்து
பதைத்திருப்பாள்

பொறுமையின்
சிகரமவள்
அன்பின் பல்
கழகமவள்
அழகில் அவள்
தேவதை

பிரிவொன்று
வருமென்று
மறந்திருந்தோம்
சீமைக்கு செல்வதற்கு
சீக்கிரமாய்
புறப்பட்டேன்
புது பயணம்
புது நாடு
யோசனையில்
என் தாயவள்
மனநிலையை
முழுவதும்
மறந்தே போனேன்

என்னை பிரிந்த
முதல் சமயம்
அவள்
ஆடிப் போனாள்
என்று
பிறகரிந்தேன்
பல மாதம்
கழித்து நான்
திரும்பி வந்தேன்
அப்போதும்
அவள் நிலை
நான்
அறிந்தேன் இல்லை

இப்பிரிவெல்லாம் பிரிவல்ல
என்றுணர்த்த
தீரா வியாதியொன்று
படுக்கையிலே
ஒரு மாதம்
அவளை
கிடத்திவிட
மருத்துவரும்
கெடு கொடுத்தார்
அவள் உயிர்
பிரிவதற்கு

அவர் கூற்று
நடந்துவிட
என்னை விட்டு
அவள்
நிரந்தரமாய்
பிரிந்தே போனாள்
ஆரா துயர் என்னை
ஆட்கொள்ள
நிரந்தரமாய் அவள்
பிரிவை ஏற்றுக்கொள்ள
இயலாமல் நான்
தவித்தேன்

கனவெல்லாம் அவள்
நிறைந்தாள் என்
நினைவெல்லாம் அவள்
நின்றாள்
அவள் எங்கே
என்னை பிரிந்தாள்
என் உதிரத்தில்
அவள் இருந்தாள்
அவள் சாயல்
எனக்களித்தாள்
அவள் பிரியம்
என்னுள் வைத்தாள்
அவள் மூச்சு
எனக்களித்தாள்
அவள் வேறு
நான் வேறாய்
பிரிந்திருத்தல்
போதுமென்று
எனக்குள்ளே
ஒன்றாகி
கலந்து விட்டாள்.

பூஜியத்தினுள்ளே......

ஒன்றில் கண்டேன்
சுகம்
இரண்டில் பசி
மூன்றில் பாசம்
நான்கில் பேச்சு
ஐந்தில் அறிவு

ஆறில் நட்பு
ஏழில் அன்பு [இறைவன்]
எட்டில் வறுமை
ஒன்பதில் முயற்சி
பத்தில் கண்டேன்
உறவுகளை
பதினொன்றில் கண்டேன்
விரோதிகளை
பனிரெண்டில் கண்டேன்
சோகங்களை
பதிமூன்றில் கண்டேன்
உழைப்பை
பதினான்கில் கண்டேன்
உணர்வுகளை
பதினைந்தில் கண்டேன்
கன்று காதலை
பதினாறில் கண்டேன்
படிப்பின் மேன்மையை

வறுமையும் படிப்பும்
இரு கரம் நீட்ட
இளமையில்
காதல் மறந்தே
போனது
காலம் கடந்த
பின்னே
தொடர்ந்த காதல்
இருட்டில் தொலைத்த
பணம்போல
காணாமல் போனது

திருமண தொடர்கதைக்கு
நாயகியாய்
புதிய உறவுகளின்
உரசல்கள் இடையே
நுழைந்த
புது முககுழந்தைகள்
வாழ்க்கை வண்டி
நான்கு சக்கரமாய்
பயணம் தொடர.......


திரும்பி பார்க்கிறேன்
பூஜியத்தினுள்ளே.....
வெறுமையாய்.......
'நான்' என்றோ
தொலைந்துப்போனேன் .....


.............oooOooo................

கவிஞர் திரு வைரமுத்து

உள்ளமும் அறிவும்
வெண்மை நிறமென
உணர்த்திய
பட்டை தீட்டாத
'வைர' நிறமொத்த
புதுமை கரு'முத்தே'

மாதும் மதுவும்
இல்லா
புதுமை கவிஞன் நீ
வரவில் செலவை
சரியாய் செய்ய
தான தருமம் என
திட்ட வாழ்வை
கையாளும் மகா
புரட்சிக் கவிஞன் நீ

என்றும் வாடா
கவி மலரால் நீ
தொடுத்த தமிழ் மாலை
ஓயாத நறுமணம்
வீசி
இன்பக் கிளர்ச்சியினை
தெவிட்டாது அளித்திடுதே
அப் பூக்களெல்லாம்
விற்ப்பனைக்கு
விற்றாலும் தவறில்லை

அவற்றை

விற்கும் விலையெல்லாம்
அநியாய விலையல்ல
வாங்கும் விலையெல்லாம்
அநியாய விலைதான்
விலை பேச
இயலாத வகையில்
அற்புதமாய்
தொடுத்த பிரம்மாவும்
நீயன்றோ

தமிழ் இலக்கணமும்
இலக்கியமும்
உன் காதல் என்றால்
அறிவியலின் மீதுனக்கு
மோகம் அதிகமாமே

எத்தனையோ கற்றுணர்ந்து
முத்தமிழ் கவி படைத்தாய்
ஆனால்
மனிதர்களின் திருக்கு
எண்ணம் தனை
படித்தறியா பேதையானாய்

அறிவியலின் அதிசயங்கள்
இயற்கையின் அதிசயங்கள்
இலக்கணத்தின் வரம்புகள்
இலக்கியத்தின் உச்சங்கள்
இவையனைத்துமே
உனக்கு அத்துப்படி

சீற்றம் மிக்க
கடலலையைக்கூட
பதவிசாய் பாங்காய் கூற
ஆற்றல் உமக்கு
அதிகமுண்டு
வில்லங்க மனிதர்களின்
விவேகமற்ற செயல்கள்
மட்டும் என்றும்
உன் கருத்துக்குள்
நுழைந்ததில்லை


உம் புலமை கண்டு
பொறாமை கொண்ட
தீயரவர்
பித்தளை கணையாழி
பரிசளித்து
அவர் தரத்தை
காண்பித்தார்

உமக்கு

தமிழ் கொடுத்த
பரிசு போதும் - கவிதை
தமிழ் புலமை கொடுத்த
புதையல் போதும்-ரசிகன்

நான் பிறந்த
நூற்றாண்டின்
என்னுடன் பிறந்த
அற்புத
கவிஞன் நீ
என்றுணரும்போதெல்லாம்
சொல்லொண்ணா
இன்பமொன்று
வருகுதுவே

சாகா வரம்
பெற்ற உம் கவித்துவம்
என்றும் வாழ்க !!

சொல்

சூளையில் சுட்ட மண்
செங்கலானது
புகை நெருப்பில்
வெந்த நெல்
உணவானது

நாவினால் சுட்ட
புண் நெஞ்சில்
ரணமானது
வெஞ்சினமானது
மீளாத் துயரானது

நெடு நாள் ரணமான
சுடு சொற்கள் பின்
மறையா வடுவானது
மாறா நினைவானது

கடற் கரை
ஈரம் காய
அலையனுப்பும்
உப்பு நீருண்டு
மண் உலராமல்
காக்க தவறாத
வான் மழையுண்டு

நெஞ்சுலரா உன்
சொற்கள் மட்டும்
செவி வழியே
உட்சென்று
சுடு சொல்லாய்
கடும் சொல்லாய்
ஈர நெஞ்சை
உலர்த்திவிடும்
கொடுமைதான் ஏன் மனிதா

##########

மீண்டும் பிறவா வரம்

முகம் காட்டும்
கண்ணாடி முன்
முதன் முதலாக
என் முகத்தை
நான் கண்ட போது
எனக்கு சரியாக
வயது பதினெட்டு

அடுத்த வீட்டுப்
சிறுமி 'அழகு' என்று
சொன்னதும் வீதியில்
நடந்த போது
காண்பவரெல்லாம்
வைத்தக்கண் வாங்காமல்
பார்த்துச் செல்வதும்
இதற்குத்தானா என்று
அன்றுதான் அறிந்தேன்

மீண்டும் காலம்
மிக வேகமாய் ஓடியது
தற்செயலாய்
ஓர் நாள் அவசரமாய்
வெளியே செல்ல
அனைவரும்
விரைவாக கிளம்பினோம்

குறிப்பிட்ட சமயத்தில்
போய்ச் சேருமிடம்
தாமதமாகாமல்
விரைவாக புறப்பட
என்னைத் தவிர
மற்ற யாரும்
தயாரில்லை

என் வீட்டு பிள்ளைகள்
என்னிடம்
சீக்கிரமாய் கிளம்பு
என்றார்,
எப்போதோ நான்
தயாராகி விட்டேன்
என்றேன்

எல்லோரும் ஏகமாய்
சிரித்து வைத்து
முகம் பார்க்கும் கண்ணாடி
முன் போய்தான் பாரேன்
என்றார், என் முகம் பார்த்து
ஆண்டு பல கடந்ததென்றேன்

எங்களுக்காய் ஒருமுறை
முகம் பார்க்கும் கண்ணாடி
முன்னாடி வாயேன்
என்று என் கையிரண்டை
பிடித்து இழுத்துச் சென்றார்

காதோரத்து நரைமுடிகள்
காட்டியது காலத்தை
பதினெட்டு வயதில் கண்ட
என் முகத்தை
புதிய நரைமுடியின்
வரவோடு
மீண்டும் கண்டேன்,
ஒதுக்கி சீவி
இறுகக்கட்டிய தலைமுடியும்
சிறிதே அவசரத்தில் கட்டிய
சேலைக் கொசுவம்

ஏற இறங்க தொங்கிய
முந்தானையுமாய்
என் வயதிற்க் கொத்த
அலங்காரம் அதுவே
என்று என்னுள் நான்
திருப்தி கொண்டேன்

பிள்ளைகளுக்கு தன்
அம்மா எப்போதும்
கலியுக யுவதிப் போல
ஒப்பனைகள் செய்யவேண்டும்
என்று ஆசை,
யுவதிப் போல உடையணிந்த
கிழவிகளை காணும்போது
அவரை குறை சொல்லி
புறம் கூறுவது தவறுதான்

அவரவர் விருப்பம்,
மன நிறைவு,
பழக்க வழக்கம் என்று
காரணங்கள் நிறைய உண்டு
நடையுடை பாவனை
என்பது ஒரு மனிதனை
இன்னொரு மனிதன்
இனம் கண்டு கொள்வதற்கு
மிகப் பெரிய அடையாளம்

நடையுடை பாவனையிலிருந்து
அவர் இன்னார் என்பது
அடுத்தவருக்குத் எளிதில்
புரிந்து கொள்ள இயலும்
தற்காலத்தில் இவை
எல்லாம் இருந்த இடம்
சுவடு இல்லாமல்
பழையன கழிதலும்
புதியனபுகுதலும் என்று

நடையுடை பாவனை
எதிலும் பொய்மை நிறைந்து
உபாத்தியார்
வேடத்திலும் கொள்ளை
பாதிரியார் வேடத்திலும்
திருடர்கள் என்று
நடையுடை பாவனையைக்
விட்டு வைக்காமல்
பல வேடங்களில்
திருட்டு கொள்ளை கொலை
என்று மோசம் போக்கும்
மனிதர்களின் மாசுநிறைந்த
வாழ்க்கை எனக்கு துளியேனும்
விருப்பமில்லை
மனிதர்களை எனக்கு
துளியேனும் பிடிக்கவில்லை
அதனால்

மறு பிறப்பில்
நம்பிக்கை எனக்கில்லை
அப்படியொன்று எனக்கிருந்தால்
பசுமை மாறாகக் காடுகளில்
கொஞ்சி பேசும்
வண்ணக் குருவிகளாய்
நான் பிறப்பேன்
எஞ்சியோரின் தாகம்
தீர்க்கும் அருவிகளாய்
நான் பிறப்பேன்

தான் பிறந்த பயனை
தன் மரணத்திலும்
பிறர்க்கென ஈந்திடும்
ஈகைக்கொண்ட
பச்சை பசேல் மரமாவேன்

பனித்துளியின் உறவாவேன்
பசும் புல்லாவேன்
புல்லின் மீதுறங்கும்
மழைத் துளியாவேன்
இயற்கையன்னை மடியினில்
பூத்துக்குலுங்கும் பூவாவேன்

கருங்குயிலின் இசையாவேன்
துள்ளித்திரியும் மானாவேன்
தோகை விரிக்கும் மயிலாவேன்
மழைதரும் கார் முகிலாவேன்
சித்தம் தெளியும்
பச்சையிலை மருந்தாவேன்
இனியொரு முறை
மனிதகுலத்தில் மட்டும்
மானுடமாய் பிறக்கமாட்டேன்

காகிதமும் புத்தகமும்

புத்தகமாய்
தனிமைக்கு துணை
நெஞ்சத் தவிப்பிற்கு
துணை
அறிவுப்பசிக்குத் தீனி
படிப்போர்க்கு பெருமை

எழுதுகோலுக்கு காதலி
கதைபுத்தகம்
கவிஞர்களின் கனவுக்கன்னி
கவிதை
அறிவியல் மேதைக்கு
களஞ்சியம் புத்தகங்கள்

காதலியின் ஆறுதல்
கடிதம்
பொருளாதாரத்தை
தாங்கி பிடிக்கும்
தர்மச்சக்கரம்
பணம்

வக்கீலின் வாதத்தின்
முதுகெலும்பு சட்டப்புத்தகம்
அறியாமை இருட்டகற்றும்
சூரியன் கல்வி புத்தகம்

ரகசியத்தின் பாதுகாவலன்
கோப்புகளாய்
மரணத்தருவாயில் வலியோர்க்கு
சுமைதாங்கியாம் உயில்

பணகட்டாய் இருட்டினுள்ளே
பாதுகாப்பாய்
கண்ணாடி மூடிக்குப்
பின் அடுக்கடுக்காய்

மெத்தப் பயின்ற
கல்வியினை
ஒற்றைக்காகிதம்
சிலவரிகளேந்தி
சான்றிதழாம்

இருட்டு

இருட்டறைக்குள் என்ன
இருக்குதென்று தேடித்தான்
கண்டாரே முன்னவர்கள்
பொன்னும் வைரமும்
இன்னும் பல அரிதெல்லாம்
கிடக்குதென்றார்

இருட்டு குகைக்குள்ளே
சென்றமர்ந்து
யுகங்கள் பல
கடந்த பின்னே
ஈசனை யாம்
கண்டேனேன்றார்
வியக்கவைக்கும்
விந்தை பல
கற்று வந்தார்

சமுத்திரத்தின் அடி இருட்டில்
முத்தைவிட இன்னும்
பல அதிசயங்கள்
கொட்டிக்கிடக்குதென்றார்

ராக்கெட்டில்
மேல் பறந்தே
ஒளி வருடம்
பல கடந்து
காணாத அதிசயங்கள்
கோடி கொட்டி
கிடக்குதென்றார்

கருவறையும் பிணவறையும்
மண்டையோடும் நெஞ்சுக்கூடும்
இன்னும் பல உறுப்புகளும்
இருட்டறைக்குள் இருப்பதனாலேதான்
அவற்றினுள்ளே
ரகசியங்கள் பல உண்டோ

நிலவறையும் பணவறையும்
மணவறையும்
இருட்டறையாய் இருப்பதற்கும்
ரகசியங்கள் தான் காரணமோ
இருளில் பல ரகசியங்கள்
ஒளிந்துதான் கிடக்கிறதோ

நானும் ஒரு பூச்சாண்டி

பத்து மாதச் சிறை வாழ்க்கை
பழகியதால் சிறு குழந்தை
ஓயாமல் அழுகிறதோ
வெளிச்சம் காண

சிறையிருப்பின் சுகம் கண்ட
சிசுவைப்போல வேறெதுவும்
அழுவதில்லை பிறக்கும் போது

பிறேப்பென்ற வேலை
இப்போ முடிந்து போச்சே
அடுத்து என்ன
நடக்க போகுதென்று
பயம்தானோ சிசுவிற்கு
கண்ணீரில்லா அழுகை

பிறந்தவுடன் அழுதால்
குழந்தைக்கு நலமென்று
சிலர் சொன்னார்
அழாதக் குழந்தைக்கு
ஊசிப்போல் சுரீரென்று
கிள்ளும் தந்தார்

சிசுவிற்க்கோ
மாறாக்கோபம்
கிள்ளிவிட்டு அழவைத்து
எல்லோரும் இனிப்புத்தின்று
சிரித்து வைத்தார்

பகலெலாம் கண்ணை
கூசுகின்ற சூரியனும்
இரவினிலே மின்சாரச்சூரியனும்
தெருவெல்லாம் கைத்தடியின்
மேல் சூரியனை நட்டு வைத்து

கண்மூடித் தூங்கச் செல்லும்
அறை தோறும் பல்வேறு
நிறங்களிலே மின்சார கைவிளக்கு
போதுமிந்த ஒளிவிளக்கு
வெறுத்துப் போச்சு

பகலெல்லாம் சூரியனின்
அட்டகாசம் இரவினிலோ
மின்சார பரிகாசம்
போதுமிந்த ஒளிவிளக்கு
வெறுத்துப்போனான்
கைப்பிள்ளை

தாய் தந்த பால்சோறும்
பருப்புணவும் உண்ண
மறுத்தான் கைப்பிள்ளை
கருவறையில் கண்ட சுகம்
மறவாப் பிள்ளையவன்
பிடிவாதம் தொடர்ந்திட்டான்

ஒருகையில் கிண்ணச்சோறும்
மறுகை அவனை
இடுப்பில் தாங்கிச்
சோறூட்ட சுமந்தே
திரிந்தாள் பெற்ற அன்னை

இருட்டைக்காட்டி
பூச்சாண்டி பாரு அங்கே
என்று சொல்லி சோற்றுக்
கவளம் வாயுள் திணித்தாள்

கைபிள்ளை நடக்கலானான்
சோறுண்ண மறுத்த அவனை
பூச்சாண்டிக் கதைகள் சொல்லி
கவளச் சோற்றை
வாயுள் அடைப்பாள்

அடம் பிடிக்கும் சிறுவனுக்கு
பூச்சாண்டிக் கதை சொன்னால்
மெய் மறந்து அவன் உண்டான்
கிண்ணச் சோற்றை
அதையறிந்த அவன் தாய்
நாள்தோறும் தொடரலானாள்
பூச்சாண்டிக்கதையதனை

சிறுவனவன் பூச்சாண்டி
யார் என்றான்
இருட்டைக் காட்டி
பூச்சாண்டி திருடனவன்
இருட்டில்தான் இருப்பானென்றாள்

இருட்டை கண்ட சிறுவன்
சொன்னான் நானும்
ஓரு பூச்சாண்டி.

எனது ஹைக்கூ

தலை சுற்றினாலும்
கண்ணொளி மங்கவில்லை
கலங்கரை விளக்கில்.

ஓயாமல் பெருக்கினாலும்
முற்றத்தில் குப்பை
தென்னங்கீற்றின் நிழல்.

தினம் கடலில் மூழ்கி
எழுந்தாலும்
சூரியனில் வெப்பம்.

கருமி வீட்டின்
மர நிழலில்
வழி போக்கன்.

தீயில் காகிதம்
கருகவேயில்லை
ஓவியனின் திறமை.

குப்பை கூளத்தில்
கோழி இரை
தேடியது.

செத்துக் கிடந்தவனின்
மீது எறும்பும் ஈயும்
இரை தேடியது.

பிச்சைக்காரனின்
பந்திக்கு
நாய்களும் விருந்தினர்கள்.

நீண்ட தன் நிழல்
கண்டு குதூகலித்தான்
குள்ளன்.

சுண்டல் விற்கும்
சிறுவன் உண்டு
இரண்டு நாளாம்.

பூ விற்கும்
சிறுமி பெயர்
ரோஜா என்றாள்.

திருடன் வீட்டு
பூட்டிற்கு
சாவி கிடையாதாம்.

பள்ளியறைகுள்ளே
மணமகன்
வாத்தியாராம்.

வீட்டிலிருந்த
காற்றாடி
காற்றடித்தும் ஆடவில்லை.

பிச்சி பூ
வைத்திருந்தாள்
இதழேதும் பிய்யாமல்.

எனது ஹைக்கூ

அறிவை முதலீடு
செய்தவனுக்கு
அறிவு பெருகிற்று.

பணத்தை முதலீடு
செய்தவனுக்கு
பணம் பெருகிற்று.

அறிவு பணம் முதலீடு
செய்தவனுக்கு
பட்டமும் பதவியும் கிடைத்தது.

பொய்யை முதலீடு
செய்தவனுக்கு
வெறுமை கிடைத்தது.

விதை எதுவோ
செடியும்
அதுவே?

விதை தீமை
அறுவடை
தீமை.

உயர உயர பறந்தாலும்
குருவி தரைக்கு
வந்தேதீரும்.

உயர விவேகம்
அதி விவேகம்
வீழ்ச்சி.

வெற்றியும் மகிழ்ச்சியும்
தொடரும் போது எதிர்பாரா
துயரும் தோல்வியும் காத்திருக்கும்.

சுகத்தில் முழ்கி கிடக்கும்
தருணம் வாயிலில்
காத்திருக்கும் துயர்.

உயர உயர ஏறிச்செல்லும்
பாதையின் மறுபக்கம்
பாதாளமும் இருக்கும்.

ஒளியின்
மறுபக்கம்
காரிருள்.

பூமியில் ஆனந்தம்
நித்தியம் என்று
யார் சொன்னார்.

நித்திய ஆனந்தம்
இறைவனடி
சேர்த்தல் அன்றோ.

எனது ஹைக்கூ

பகைஞன் வீட்டு
மரமல்லி வாசம்
மூக்கை துளைத்தது.

பறையை அடித்துக்
கிழித்தான்
செவிடன்.

காற்றில் ஆடிய திரைச்சீலை
உள்ளிருந்த எதையும்
மறைக்கவேயில்லை.

மேகம் வரைந்த
ஓவியங்களை
கலைத்துசென்றது காற்று.

தாய்பசுவும் கன்றுக்குட்டியும்
ஒன்றையொன்று
'அம்மா' என்றது.

சீருடையணிந்தவன்
மாணாக்கன்
சீருடையணியாதவர் வாத்தியார்.

எனது ஹைக்கூ

கடற்கரையோர பாறைகளை
நகரச்சொல்லி அலைகள்
ஓயாமல் அடித்துகொண்டிருக்கிறது.

கடல் நீரில்
நீதிக்கொண்டிருப்பவனுக்கு
தாகம்.

முத்துக்குளிப்பவனுக்கு
தேவையில்லை
சவுக்காரம்.

பிரிந்து செல்லும்
பாதைகள்
ஒன்று சேர்வதேயில்லை.

ஒற்றையடிப் பாதையில்
கூட்டம் கூட்டமாய்
பாதசாரிகள்.

பழுது பார்க்கும் நிறுவனத்தில்
பழுதில்லா
உபகரணங்கள்.

பாதையோர
மையில்கல்
கடந்த தூரம் காட்டாது.

ஒரே பாறையில்
வெட்டிய இருகல்
ஒன்று வீட்டின் படிக்கல்
மற்றது கோவில் சிலைகல்.

காதுள்ளதெல்லாம்
இசை
கேட்பதில்லை.

நாக்குள்ளதெல்லாம்
சுவை
அறிவதில்லை.

பல்லுள்ளதெல்லாம்
கடிப்பது
இல்லை.

கட்டுக்கடங்கா மனக்குதிரை

மனக்குதிரை ஒரு மார்கண்டேயன்
எத்தனை ஆண்டு கடந்தாலும்
அதன் ஓட்டத்திலும் ஏற்றத்திலும்
மாற்றம் என்பதே இல்லை

கட்டுக்கடங்கா மனக்குதிரை
ஒரு காட்டுக்குதிரை அதன்
மீதேறி பயணம் சென்றால்
புரட்டித்தள்ளி கீழே வீழ்த்தி
எல்லுடைத்து நோய்வருத்தும்

பண்பறியா முரட்டுக் குதிரை
கடிவாளம் அதன் மூக்கிலிட்டு
காலில் இரும்படித்து பட்டினியாய்
காவலில் போட்டுவைத்தேன்

நாள்தோறும் என்வயப்பட
முயன்றும் வந்தேன்
பசியின் கொடுமை தாங்கா
குதிரை என்வசம் படியலாயிற்று

கொள்ளும் நீரும் பசும்புல்லும்
அள்ளிக் கொடுத்தே உறவை
வளர்த்தேன் மீண்டும் அதன்
மீதேறி வெள்ளோட்டம் போனேன்

குதிரையின் கடிவாளம் என்கையில்
சற்றும் தளராமல் விரட்டிச்சென்றேன்
குதிரை மீண்டும் முருகேறிப்போனது
வழிதடம் மாற்றி என்னை
புரட்டித்தள்ளி காயப்படுத்தித்
தன்னை தேற்றிகொண்டது

இன்றுனக்கு புல்லும் நீரும்
கிடையாதென்றேன் ஏளனமாய்
என்னை பார்த்துக் கனைத்தது குதிரை
இரண்டு நாள் புல்லும் நீரும்
அதன் கண்ணில் காட்டவில்லை

மூன்றாம் நாள் நீரும் புல்லும்
எடுத்துச் சென்றேன் குதிரை
என்னைபார்த்து மீண்டும் கனைத்தது
அதன் அர்த்தம் எனக்கு
அப்போது புரியவில்லை ஆனாலும்
குதிரை நீரும் புல்லும்
தொடவேயில்லை அதன்
மருத்துவரை அழைத்துவந்தேன்

இரண்டுநாளாய் குதிரை தீனி
தின்னவேயில்லை என்றேன்
மருத்துவரும் குதிரையை
சோதித்தார் பின்னர் குதிரைக்குத்
தேவை தீனியல்ல தோழிஎன்றார்

தோழிக்கு நான் எங்கு
போவேன் என்றேன் மருத்துவரோ
இல்லையென்றால் ஒரு ஊசி
போதும் என்றார் போடுங்கள்
ஊசிஎன்றேன் மாதம் ஒரு
ஊசிவீதம் சில மாதம்
போடச்சொன்னார்

சில மாதம் ஊசிப்போட்டேன்
குதிரைக்கு 'தோழி' ஆசை
விட்டொழிந்து போனது

எந்தோழன் ஒரு நாள் வந்து
குதிரைமீதேறி பார்க்க
குதிரையும் ஏற்றிக்கொள்ள
வேகமாய் சீறிப்பாய்ந்த குதிரை
மீதிருந்து வீழ்ந்தான் தோழன்

குதிரையின் முன்னங்கால்
தோழனின் படாத இடத்தில்
பட்டு வலியால் அவன்
துடித்துப்போனான்
பழிக்குப்பழி வாங்கி குதிரை
பாங்காய் ஓடித்திரிந்தது

காமெரெட்

மனமென்னும்
இருட்டறைக்குள்ளே
சிறைபட்டேன் சிலகாலம்
அங்கு உலாவ
நந்தவனம் இல்லை
படுக்க பள்ளியறை இல்லை
உண்ண உணவில்லை
அருந்த நீரில்லை
இருட்டில் குருடனைப்
போல் அரற்றினேன்
இரண்டு முழங்கால்களையும்
இறுக பிடித்துக் கொண்டு
மூச்சு முட்டிக்கொண்டு
சோர்வுற்று வெளியேற
முயன்று தோற்று
இதய சுவற்றை
குத்திக்கிழித்து அதில்
பீய்ச்சியடித்த
ரத்தக் குழம்பில் நனைந்து
வெளியேறி
பிணத்தின் மீது
நடந்து சென்றேன்
உலகம் என்னை பார்த்து
இவன்தான் உண்மையான
கமரெட் என்றது
என்கையில் சிவப்புநிற
கொடி கொடுத்தது அதில்
அருவாளும் சுத்தியலும்
எனக்கோ
வயிற்றுப் பசி தாகம்
நீரும் உணவும் கொடுக்க
யாரும் உண்டா என்று
அங்குமிங்கும் என்கண்கள்
வட்டமிட்டது
பார்க்குமிடமெல்லாம்
மனித உடல்கள்
சிதறி சின்னாபின்னமாகி
காக்கைகூட உடல்களை
தின்னவில்லை
கண்ணுகெட்டியவரை
மனித உடல்கள்
கையிலிருந்த கொடியை
கீழே வீசிவிட்டு
பிணங்களின் மீது
நடந்து சென்றேன்.

எனக்கு உண்மை பேச ஆசை

எனக்கு உண்மை பேச ஆசை

என் தாயின்
கருவறை இருட்டில் நான்
கிடந்த போது
கண்ணும் காதும் மூக்கும்
சுவையறிய நாக்கும்
சில உணர்வறிய
மூளையும் உருவான போது
யாருடனோ எதற்கோ
என் தாய்
பொய் சொன்னாள்

என் தாயின்
அரவணைப்பில் நான்
கிடந்த போது
என்னைச்சுற்றி பலர்
எதற்கோ பல
பொய் சொன்னார்

என்னை உறங்க
வைக்கும்
தாலாட்டில் கூட
மிகைபடுத்தி
பொய் சொன்னாள்
அவள் இனிய குரலின்
நாதம் என்னை 'மெய்'
மறந்து உறங்கச் செய்யும்

நான் அழுது
அடம் பிடிக்கும்போதும் கூட
பொம்மை இனிப்பு
எல்லாம் வாங்கித்
தருவேன் என்று
நித்தம் ஒரு
பொய் சொன்னாள்
ஊட்டிய சோற்றில் கூட
நிலவை காட்டி
பொய் கலந்தாள்

நிலவு ஓடி வருமோவென்று
யோசிக்க வைத்து என்
வாயில் சோறு திணிப்பாள்
அடுக்கடுக்காய் பொய் சொல்லி
என் 'மெய்' வளர்த்தாள் ஆனால்

எனக்கு உண்மை பேச ஆசை

பருவப் பெண்ணாய்
பள்ளிக்கு படிக்கச்
செல்லும் போது
காதலென்று யாரோ ஒருவன்
பொய் சொல்லிப் போனான்
கல்லூரிக்குச் சென்ற போது
காதல் கவிதையொன்றில்
எண்ண வொண்ணா பொய்கள்
சொன்னான்

பால்காரன் கடைக்காரன்
பூக்காரி வேலைக்காரி
சினிமாக்காரன் அரசியல்வாதி
மருத்துவர் சிகையலங்காரி
இன்னும் எத்தனையோபேர்
பொய்யே சொன்னார்

பெண்ணின் கழுத்தில்
தாலி கட்டுமுன்னும்
பின்னும் தன்னை
ராமன் என்று பலர்
பொய் சொன்னார்

தொட்டில் தொடங்கி
கட்டில் வரை
பொய்யே சொன்னார் ஆனால்
எனக்கு உண்மை பேச ஆசை

நான் சொல்லுவதெல்லாம்
உண்மையென்றேன்
யாரும் நம்புவதில்லை
உண்மையொன்று
சொன்னால் போதும்
பயித்தியம் என்று பலர்
என்னை பார்த்து
நகைத்துவிட்டு
ஒதுங்கிச்சென்றார் ஆனால்

எனக்கு உண்மை பேச ஆசை

தேடிடு

அங்கே என்றார்
இங்கே என்றார்
மரத்திலென்றார்
குளத்திலென்றார்
புற்றிலென்றார்
பூவிலென்றார்

ஒளியிலென்றார்
இருட்டிலென்றார்
பசுவிலென்றார்
பாம்பிலென்றார்

புலியிலென்றார்
பிளிரிலென்றார்
குரங்கிலென்றார்
கழுகிலென்றார்

விண்ணிலென்றார்
மண்ணிலென்றார்
மேகமென்றார்
இடியுமென்றார்
மழையிலென்றார்
சூரிய சந்திரருமவன்
தானென்றார்

கல்லிலென்றார்
ஈசனவன் சொல்லிலென்றார்
தலைமீது சடையிலென்றார்
மலைமீது தவத்திலென்றார்

அகத்திலென்றார்
புறத்திலென்றார்
என்னிலென்றார்
உன்னிலென்றார்
இல்லையென்றார்
உண்டென்றார்

தூணிலென்றார்
துரும்பிலென்றார்
எங்கும் நீக்கமற
நிறைந்ததென்றார்

தேடுங்கள் கிடைக்குமென்றார்
தேடியவர் கிடைத்ததென்றார்
திக்கற்றோரின் துணைஎன்றார்
திக்கற்றோர் துணையேதென்றார்

துன்பம் துயர் தீரவில்லை
கொடுமைகள் ஓயவில்லை
பஞ்சம் பசி தீரவில்லை
ஊனங்கள் மறையவில்லை
இறந்தோர் எங்கே சென்றார்
சென்ற இடம் அறிந்தோனில்லை
மரணம் ஒன்றே தீர்வு என்றார்

இருக்குமது இல்லை போல
தோன்றும் என்றார்
காணக் கிடைக்காது என்றார்
இல்லை போலே உண்டென்றார்
சூத்திரமறிய வேண்டுமென்றார்
சாத்திரம் கற்க வேண்டுமென்றார்

யாதுமாகி நின்றாய்யென்றார்

பசிவந்ததும் பத்தும்
பறந்ததென்றார்
அச்சடித்த நோட்டுக்கட்டை
இரும்புபெட்டிக்குள்ளே
அடுக்கடுக்காய்
பூட்டி வைத்தார்

பஞ்சபூதம் அவனென்றார்
பஞ்சமா பாதகம்
செயேனேன்றார்
இருட்டறையில் பொன்னை
பதுக்கி வைத்தார்

கல்வி தந்த அம்மையென்றார்

சத்தியம் அதன் மீதும்
செய்து வைத்தார்

'உண்டென்'பதை தேடிடு
'உள்ள'ளவும் தேடிடு
'இல்லை'என்பதை அறிந்திடு
ஊனுயிர் துறந்தே தேடிடு
உள்ளளவும் தேடிடு

'கிடைக்கு'மென்று தேடிடு
தடை துயர் பசி
எதுவந்த போதும்
மூச்சடங்கும் நேரம் வரை
முழுமனதாய் தேடிடு

மூச்சு நின்ற பின்னும்
கிடைக்குமென்றே
நம்பித் தேடிடு

கற்றபின் நிற்க அதற்கு தக

எதிர் வீட்டு முத்தழகன்
அயல் வீட்டில் புதிதாய்
வந்த மணமகளை
வைத்தகண் வாங்காமல்
பார்த்துவந்தான்

புதியவள் என்றாலே
ஊர் பார்க்கும்
முத்தழகன் மட்டுமென்ன
விதிவிலக்கா என்று
எண்ணி விட்டுவிட்டாள்
அதை கண்ட
ஈரெட்டு பதினாறு
வயதுடைய மங்கையவள்

மாதங்கள் கடந்த பின்னே
மணமகளின் வயிறு புடைக்க
கோடி வீட்டு
கைம்பெண்ணை
வைத்தகண் வாங்காமல்
பார்த்துவந்தான் முத்தழகன்

கைம்பெண்ணை காதல் கொண்டு
கடிதமொன்று கொடுக்கையிலே
வசமாய் அவன்
மாட்டிகொண்டான் தன்
காதல் உண்மையென்று
கற்பூர சத்தியமும்
செய்து வைத்தான்

புரட்சியாளன் என்றே
நம்பி ஊர் மெச்சி
திருமணமும் முடித்து
வைத்தார்

முத்தழகை அடுத்திருத்த
பாவையவள் பருவம்
வந்து மங்கையானாள்
வாளிப்பான அவளுருவம்
நித்தம் கண்ட முத்தழகன்
அவள் மீதும்
காதல் கொண்டான்

பாங்காய் உணர்த்தியவன்
மங்கையிடம் புணரச்
சொன்னான்
பூப்பெய்த
நாள் முதலாய்
அறியா உணர்வுகளை
அறிந்திடவே
ஆசைகொண்டாள்

புணர்தலில் சுகமும்
கண்டாள்
எச்சரிக்கை வேண்டுமென்று
முத்தழகன் எடுத்துச் சொன்னன்

காலமது கடந்த பின்னே
சுகம் மட்டும்
புணர்தல் இல்லையென்ற
'தத்துவத்தை'
அவள் பயின்றாள்

முத்தழகனின் பாடம்
கருத்தில் வைத்தே
புணர்தலென்னும்
முழுநேர பணியேற்று
பாங்காய் மிக பக்குவமாய்
கோடிகளை
சேர்பபதற்கோர் வழியும்
அவள் கண்டறிந்தாள்

குக்கர் பொங்கல்

தைத்திருநாளாம்
பொங்கல் என்றாலே
புது மண்பானை புது
அரிசி புது மஞ்சள்
உழவர் மக்கள்
பானையிலே பொங்கிவரும்
புத்தரிசி பொங்கலிட்டு
சூரியனை வணங்கி
இயற்க்கைக்கு நன்றி சொல்வர்

அடுக்குமாடி பொங்கல்
என்றால் குக்கரிலே
பச்சரிசி பாசிபருப்பும்
வெந்தெடுத்த பின்னே
நீரோடு வெல்லப்பொடி
சூடேற்றி பின்
முந்திரியும் உலர்பழமும்
நெய்யிட்டு வறுத்தெடுத்து
மூன்றையும் ஒன்று சேர்த்து
சுடச் சுட
பரிமாறி உண்ணும்போது
தொலைகாட்சிப்பெட்டியிலே
பட்டிமன்ற நகைச்சுவை பருகி
பொங்கலோ பொங்கலென்று
பொங்கல் தின சிறப்பு
நிகழ்ச்சி கண்டு குதூகலித்து
இடையிடையே
அடுத்தவேளை உணவுச்
செய்ய சமயலறைக்கும்
தொலைகாட்ச்சிப்பெட்டிக்கும்
ஓடி ஓடி சதமெடுத்து
கிரிகெட் ஆட்டக்காரர்
தோற்றுப் போவார்
இதுதானே எங்கள் பொங்கல்



இனிய பொங்கல் நல்வாழ்த்துக்கள்

வேண்டும்

இனியொரு பிறவி
பிறப்பேனோ மாட்டேனோ நானறியேன்
பிறந்திருக்கும் இப்பிறவியிலே
நடக்காது முடியாது என்றெல்லாம்
பல உண்டு
வேண்டுமென்றும் வேண்டாமென்றும்
பல உண்டு

வேண்டுமென்ற காரியங்கள்
ஏராளமாய் கிடக்க
வேண்டாமென்ற நிகழ்வுகள்
எண்ணிக்கையற்றிருக்க
பட்டியலிட்டுத்தான் பார்ப்போமே
என்றெண்ணி இங்கே கிறுக்கி
நான் கிறுக்குகிறேன்

இமையத்தின் மீதேறி
கடும்குளிரில் திங்கள் பல
வாழவேண்டும் அங்கே இரவினிலே
முழு நிலவினிலே ஊஞ்சல்
கட்டி ஆட வேண்டும்

அடர்ந்த காடுகளிலும் இடையே
காணும் மரமடர்ந்த மலைகளினூடே
நீண்ட காலம் தன்னந்தனியே
சுற்றித்திரிய வேண்டும்

அலையோசையில்லா நடு
கடலில் நான் மட்டும்
தனியே முழு நிலவினிலே
படகினிலே யாத்திரை
செல்ல வேண்டும்

ரக்கையின்றி காற்றினிலே
மேகக்கூட்டத்தின் இடை
புகுந்து பறந்து
செல்ல வேண்டும்

காற்றோடும் புயலோடும்
ஊர் ஊராய் அடித்துச்
செல்ல வேண்டும் முடிந்தால்
காற்றின் முடிவும் முதலும்
கண்டறிய வேண்டும்

மலையின் மீதிருந்து
பூவைப்போல் கொட்டும் நீரினிலே
மீனாய் தவழ வேண்டும்

இறந்தோரின் மூச்சுக்
காற்றை குப்பியில் பிடித்து
மூடி வைக்க வேண்டும்

மனிதர் யாரும் மரிக்காமல்
முதுமை தவிர்க்க மூலிகை
செய்யவேண்டும்

நோயுற்ற உடலினுள் புகுந்து
தீரா நோயகற்ற வேண்டும்

பிரசவமே இல்லாத பெண்கள்
உருவாக்க வேண்டும்

சமயலில்லா உணவு
முறை உலகு முழுதும்
வேண்டும்

பணம் காசு நகை வீடு செல்வம்
சொத்து சுகம் ஜாதிமதம்
மொழி இனம் நிறம் அரசியல்
ஏற்றத் தாழ்வு இல்லா
உலகு உருவாக்க வேண்டும்

கடவுளைக் கண்டு
கையுடன் இங்கே
அழைத்து வர வேண்டும்

மந்திரத்தால் அல்ல சித்து
வேலையினாலுமல்ல
நானே நானாகி
இன்னும் பல
செய்ய வேண்டும்